Od roku jestem właścicielem Bzyczka. Właścicielem? Użytkownikiem? Dosiadającym go? Coś tak mniej więcej. Wiem, że żyje on jakimś tam własnym życiem, nie do końca przeze mnie odgadnionym. Nigdy się nie buntował ale i ja staram się go traktować w miarę dobrze...

Mam rodzinę - żonę, córeczkę. Na własny kąt liczymy w tym roku... Ewentualnie w przyszłym. Zobaczymy co da się wykombinować. Moje dwie miłości we własnym M3, a trzecia miłość pod oknem, przypięta do słupa. Choć moja żona czasem zastanawia się czy to właśnie nie moja pierwsza miłość moknie podczas każdej burzy stojąc bez pokrowca...

A jak to się zaczęło? Czy poszedłem do salonu i pokazałem piękną Vespę za 20000 PLN za słowami: "Biorę właśnie ją!"? Nie... Trochę bardziej prozaicznie...

Rok temu, w maju tak mniej więcej, naszła mnie ochota żeby mieć coś własnego. Taką męską zabawkę. Coś takiego tylko mojego. Coś, czym będę mógł się zajmować, dłubać przy tym, grzebać itd. Dlaczego nie motor? Odpowiedź jest prosta - bo nie mam tyle pieniędzy. Musiałbym zrobić prawko A (Bmam od 11 lat). Kupić ciuchy. Wydać kupę kasy. Na razie nie mam. Może kiedyś...

Dlaczego chiński? Bo był po prostu najtańszy. Myślałem o Zippie Tops ale gdy na niego wszedłem miałem nogi pod brodą. No i czterosuw - kumpel odradził mi. Potem salon Zippa na Wysockiego. Oglądam skutery, sprzedawca pokazuje mi Quantuma. Fajny nawet był ale 4500 powalało. Powiedziałem, że chyba za wysokie progi na moje nogi. No to on...

...wyciągnął asa z rękawa i pokazał mi Jego - Inkę Street. 2577 zł leżało w moich możliwościach. Poza tym nie dałbym za chiński skuter więcej niż 3000 PLN. A tu miałem dwutakta - dużego, wygodnego, na kołach 13-calowych. O coś takiego mi chodziło.

Potem formalności, oleje, blacha - walka z mławskim Wydziałem Komunikacji (kto tam rejestrował cokolwiek wie o czym mówię). Olej miałem sam sobie kupić ale potem okazało się, że jednak muszę wziąć to co oni mi dadzą - czyli najdroższy, rajdowy. Nie wiem po co. Ale potem się dowiedziałem...

16. czerwca (czyli w moje 29. urodziny) odebrałem sprzęt. No i potem - docieranie, jeżdżenie do pracy i z... Zablokowany ale cóż. Takie uroki początków.

Pierwszą rzeczą, którą dało się zauważyć było... Spalanie. 6 litrów na setkę to nie w kij dmuchał. Pojechałem na pierwszy (i zarazem ostatni) przegląd gwarancyjny. Mówię o co chodzi, a mechanik:" Dobrze, wyregulujemy, podokręcamy, sprawdzimy". Po południu odbieram, lżejszy o 165 zł. Wyjeżdżam, trochę inaczej się jeździ. Prędkość maksymalna - licznikowe 40 km/h. Spalanie rzeczywiście spadło. Teraz chłeptał 5,5 na setkę. Wkurzyłem się i pojechałem do kumpla serwisującego skutery dla pewnej pizzerii. Co się okazało? Iglica na najwyższym ząbku. Po obniżeniu jej i regulacji oraz zdjęciu blokady - 3,7 na setkę i 65 km/h.

I tak jeździłem sobie, licznik się kręcił, kilometry szły, czas upływał. nic się nie działo. Raz tylko miałem wodę w benzynie. Raz też zalałem V-Power, a potem silnik zaczął inaczej chodzić. Objawiało się to zwłaszcza na nie nagrzanym przy temperaturach około 13 stopni i niższych. Dusił się i nie chciał jechać. Po zagrzaniu było dobrze.

Potem zimowanie i regularne przepalanie. Niestety. Na wiosnę okazało się, że silnik w ogóle nie wkręca się na obroty. Gaśnie, dusi się. Musiałem znów nalać V-Powera. Dopiero na nim udało się go jakoś rozjeździć. Dla zwieńczenia efektu dodałem środek czyszczący silnik. Niestety... Teraz już wiem, że do 2T żadne dodatki (z utleniających) nie są wskazane. Rozszczelniło mi trochę silnik. Teraz leję Miźol i na nim chodzi względnie dobrze. Trzyma obroty, zbiera się jakoś. Ale mądry Polak po szkodzie...

Gdybym miał droższy skuter na pewno by mi było bardziej żal. A tak to pogrzebię sobie. Jak nie zepsuję to dobrze, a jak zepsuję... to i sam naprawię.

Z perspektywy czasu nie żałuję. Nie stoję w korkach, mam tanią eksploatację. W trasie nie męczy się. Mam 5850 km na szafie i jest o.k.!

Ale może kiedyś zmienię na coś większego. Prędkość kusi ale skuter uczy pokory i zaciskania zębów gdy mnie wyprzedza nawet coś rozwalającego się i rozsypującego. Pokazuje, że czasem trzeba odpuścić, bo nie zawsze jest nam dane wygrać... Cóż - bez pokory długo się nie pojeździ.

Szerokości!